CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

DOXAR, 1 mg, tabletkiDOXAR, 2 mg, tabletkiDOXAR, 4 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Tabletka 1 mg zawiera 1,21 mg mezylanu doksazosyny co stanowi równoważnik 1 mg doksazosyny (Doxazosinum).

Tabletka 2 mg zawiera 2,43 mg mezylanu doksazosyny co stanowi równoważnik 2 mg doksazosyny (Doxazosinum).

Tabletka 4 mg zawiera 4,85 mg mezylanu doksazosyny co stanowi równoważnik 4 mg doksazosyny (Doxazosinum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza bezwodna.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki

Tabletki koloru białego, okrągłe, obustronnie wypukłe o jednolitej powierzchni.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

 Samoistne nadciśnienie tętnicze.

 Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Sposób stosowania

Podanie doustne.

Dawkowanie

Samoistne nadciśnienie tętnicze

Dawkowanie produktu leczniczego Doxar należy dostosować indywidualnie dla każdego pacjenta.

Leczenie produktem leczniczym Doxar należy rozpocząć od dawki początkowej 1 mg na dobę. Dawkępoczątkową należy stosować przez okres 1 do 2 tygodni, następnie można ją zwiększyć do 2 mgna dobę. Jeśli istnieje potrzeba, dawka dobowa może być zwiększana do 4 lub 8 mg na dobęw zależności od indywidualnej reakcji na lek.

Średnia dawka podtrzymująca to 2 mg do 4 mg na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa leku wynosi 16 mg.

Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania:  dzień 1-8, rano 1 mg doksazosyny

 dzień 9-14, rano 2 mg doksazosyny

Następnie zaleca się zwiększenie dawki do dawki podtrzymującej.

Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

Stosowanie produktu leczniczego Doxar należy rozpocząć od dawki 1 mg na dobę. W zależności odindywidualnych parametrów urodynamicznych i nasilenia objawów dawkę można zwiększyć do 2 mg,4 mg lub 8 mg na dobę z zachowaniem 1-2 tygodniowych odstępów podczas stopniowegozwiększania dawki.

Maksymalna dawka dobowa to 8 mg doksazosyny.Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania:  dzień 1-8, 1 mg doksazosyny raz na dobę

 dzień 9-14, 2 mg doksazosyny raz na dobę

Następnie zaleca się zwiększenie dawki do dawki podtrzymującej.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Można zastosować powyższe schematy dawkowania.Dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza, a jej zwiększanie powinno odbywać się pod ścisłąkontrolą lekarza.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek

Ponieważ niewydolność nerek nie zmienia farmakokinetyki produktu leczniczego Doxar, nie ma potrzeby zmiany dawkowania.

Dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza, a jej zwiększanie powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Doksazosyna, ze względu na znaczne wiązanie się z białkami osocza, nie może być usuwana przezdializę.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby

Brak doświadczeń klinicznych u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Należy zachowaćszczególną ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Doxar u pacjentów z zaburzeniamiczynności wątroby.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Doxar u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 latze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania.

4.3 Przeciwwskazania

Stosowanie doksazosyny jest przeciwwskazane:

 u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub pochodne chinazoliny (np. doksazosynę, prazosynę, terazosynę) lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

 u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych; przewlekłym zakażeniem dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego

 u kobiet karmiących piersią – patrz punkt 4.6 (tylko dla wskazania: nadciśnienie tętnicze) u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym (tylko dla wskazania: łagodny rozrost gruczołu krokowego)

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherzamoczowego albo bezmoczem, z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Przed rozpoczęciem leczenia doksazosyną łagodnego rozrostu gruczołu krokowego należy wykluczyćraka tego narządu. Zdarza się, że obie te choroby występują równocześnie.Na początku leczenia i po rozpoczęciu zwiększania dawki leku zalecane jest regularne wykonywaniekontrolnych pomiarów ciśnienia tętniczego.

Niedociśnienie ortostatyczne

Rozpoczęcie leczenia.

Z uwagi na właściwości alfa-adrenolityczne doksazosyny, szczególnie na początku leczenia,u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i uczuciemsłabości lub, rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego krwina początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należypouczyć pacjentów, by w początkowym okresie leczenia unikali sytuacji, w których może dojśćdo urazu w przypadku zawrotów głowy lub osłabienia.

Priapizm

W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tymdoksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tychsubstancji. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prąciai trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej.

Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca.

Podobnie jak w przypadku pozostałych leków alfa-adrenolitycznych i innych leków rozszerzającychnaczynia, zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentomz następującymi ciężkimi chorobami serca:

 obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej, niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej, prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym,

 lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.

U pacjentów z ciężką chorobą wieńcową serca, szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może powodować zaostrzenie dolegliwości dławicowych.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachowaćszczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnościąwątroby. Z uwagi na brak klinicznego doświadczenia w stosowaniu leku u pacjentów z ciężkąniewydolnością wątroby, podawanie leku tej grupie pacjentów nie jest zalecane.

Stosowanie jednocześnie z inhibitorami 5-fosfodiesterazy (PDE-5)

Podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorem PDE-5 (np. syldenafil, tadalafili wardenafil) należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów może to prowadzićdo objawowego niedociśnienia tętniczego ze względu na rozszerzające naczynia działanie obu leków.W celu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia ortostatycznego rozpoczęcie leczenia inhibitorami PDE-5

zaleca się dopiero po uzyskaniu stabilizacji hemodynamicznej pacjenta w terapii lekami

alfa-adrenolitycznymi. Ponadto zaleca się rozpoczynanie leczenia inhibitorami PDE-5 od możliwie

najmniejszej dawki i zachowanie co najmniej 6-godzinnej przerwy od przyjęcia doksazosyny.

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania doksazosyny w postaci o przedłużonym

uwalnianiu.

Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji usunięcia zaćmy

Podczas operacji usunięcia zaćmy u niektórych pacjentów leczonych tamsulosyną obecnie lubw przeszłości zaobserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. IFIS - Intraoperative

Floppy Iris Syndrome). Pojedyncze przypadki tego zespołu odnotowano po zastosowaniu innychleków alfa-adrenolitycznych dlatego nie można wykluczyć, że jest to działanie typowe dla tej grupyleków. Ponieważ IFIS może powodować zwiększenie liczby powikłań podczas operacji usunięciazaćmy, przed zabiegiem należy poinformować chirurga mającego przeprowadzić operacjęo przyjmowaniu leków alfa-adrenolitycznych obecnie lub w przeszłości.

Substancje pomocnicze biologicznie czynne

Produkt leczniczy zawiera laktozę bezwodną. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów zrzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.

Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi mogą nasilać:

 Inne leki obniżające ciśnienie krwi

 Leki rozszerzające naczynia krwionośnie, azotany Inhibitory PDE-5, np. syldenafil

Działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi mogą osłabiać:  Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)  Estrogeny

 Leki sympatykomimetyczne

Jednoczesne stosowanie doksazosyny z inhibitorem PDE-5 może prowadzić u niektórych pacjentówdo objawowego niedociśnienia (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań z zastosowaniemdoksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Doksazosyna wiąże się w 98 % z białkami osocza. W badaniach in vitro nie stwierdzono, bydoksazosyna wpływała na wiązanie się z białkami osocza: digoksyny, warfaryny, fenytoiny,indometacyny.

W badaniach klinicznych nie stwierdzono interakcji z diuretykami tiazydowymi (np. furosemid),β-adrenolitykami, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekamihipoglikemizującymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekamiprzeciwzakrzepowymi. Brak jednak danych z badań interakcji tych leków.

Doxazosyna nasila działanie obniżające ciśnienie krwi innych leków alfa-adrenolitycznych oraz leków przeciwnadciśnieniowych.

W otwartym, randomizowanym, placebo-kontrolowanym badaniu u 22 zdrowych mężczyzn -ochotników, podanie pojedynczej dawki 1 mg doksazysyny w pierwszym dniu czterodniowej,doustnej terapii cymetydyną (400 mg dwa razy na dobę) spowodowało 10% wzrost średniej wartościAUC doxazosyny. Nie odnotowano znaczącej statystycznie zmiany wartości Cmax ani średniego okresupółtrwania doksazosyny. 10 % wzrost średniej wartości AUC dla doksazosyny podawanej równoleglez cymetydyną jest zmianą osobniczo-zależną ( 27% ) wzrostu średniej wartości AUC dla doksazosynypodawanej z placebo.

Doksazosyna może osłabiać działanie – dopaminy, efedryny, fenylefryny, metaraminolu,metoksaminy – na ciśnienie krwi.

Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu leków wpływającychna metabolizm wątrobowy, np. cymetydyna.

Doksazosyna jak wynika z badań in vitro może zwiększać aktywność reninową osocza oraz wydalanie kwasu wanilinomigdałowego z moczem.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Leczenie nadciśnienia

Ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży,dlatego też bezpieczeństwo stosowania doksazosyny u kobiet w ciąży nie zostało ustalone.Doksazosynę należy stosować u kobiet w ciąży tylko w wypadku, gdy potencjalne korzyściprzewyższają możliwe ryzyko. Chociaż nie obserwowano działania teratogennego w badaniach nazwierzętach, zaobserwowano zmniejszoną przeżywalność płodów po zastosowaniu wyjątkowo dużychdawek (patrz punkt 5.3).

Karmienie piersią

Stosowanie doksazosyny w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.Nie wiadomo, czy doksazosyna po podaniu doustnym przenika do mleka kobiecego, jednakże danez badań przedklinicznych wskazują, że doksazosyna jest obecna w mleku szczurzym.W przypadku gdy leczenie doksazosyną jest konieczne należy zaprzestać karmienia piersią (patrzpunkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ze względu na możliwość nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego krwi, doksazosyna możeprzemijająco spowodować ograniczenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn,szczególnie na początku leczenia.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane uszeregowano, począwszy od najczęściej występujących, według następującej konwencji:

 bardzo często (≥ 1/10)

 często (≥ 1/100 do <1/10)

 niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000)

 bardzo rzadko (< 1/10 000),

 nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Klasyfikacja układów i

narządów wg MedDRA Częstość Działania niepożądaneZakażenia i zarażenia często zakażenie dróg oddechowych, zakażenie dróg moczowych

Zaburzenia krwi i układu bardzo rzadko leukopenia, małopłytkowość chłonnego

Zaburzenia układu niezbyt często reakcje alergiczne na lek immunologicznego

Zaburzenia metabolizmu i niezbyt często anoreksja, dna moczanowa, zwiększenieodżywiania apetytuZaburzenia psychiczne niezbyt często pobudzenie, niepokój, depresja, bezsenność, nerwowość

Zaburzenia układu często zawroty głowy, bóle głowy, sennośćnerwowego niezbyt często zaburzenia mózgowo-naczyniowe, zmniejszone czucie, omdlenie, drżenie

bardzo rzadko ortostatyczne zawroty głowy, parestezje Zaburzenia oka bardzo rzadko niewyraźne widzenie

nieznana śródoperacyjny syndrom wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia ucha i błędnika często zawroty głowy niezbyt często szumy w uszne

Zaburzenia naczyniowe często niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne bardzo rzadko uderzenia gorąca

Zaburzenia serca często kołatanie serca, tachykardia niezbyt często dławica piersiowa, zawał serca

bardzo rzadko bradykardia, arytmia

Zaburzenia układu często zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność,oddechowego, klatki zapalenie błony śluzowej nosapiersiowej i śródpiersia niezbyt często krwawienie z nosa bardzo rzadko skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i jelit często bóle brzucha, niestrawność, suchość w

ustach, nudności

niezbyt często zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka

Zaburzenia wątroby i dróg niezbyt często nieprawidłowe wyniki badań czynnościżółciowych wątroby, zaburzona aktywność enzymów wątrobowych

bardzo rzadko zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczkaZaburzenia skóry i tkanki często świąd

podskórnej niezbyt często wysypka bardzo rzadko łysienie, plamica, pokrzywka

Zaburzenia mięśniowo- często bóle pleców, bóle mięśniszkieletowe i tkanki łącznej niezbyt często bóle stawów rzadko kurcze mięśni, osłabienie mięśni

Zaburzenie nerek i dróg często zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczumoczowych niezbyt często trudności w oddawaniu moczu, krwiomocz, zaburzenia częstości oddawania moczu

rzadko wielomocz

bardzo rzadko zaburzenia oddawania moczu, oddawanie

moczu w nocy, zwiększona diureza

Zaburzenia układu niezbyt często impotencjarozrodczego i piersi bardzo rzadko ginekomastia, priapizm nieznana wsteczna ejakulacja

Zaburzenia ogólne i stany w często osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawymiejscu podania grypopodobne, obrzęki obwodowe niezbyt często ból, obrzęk twarzy

bardzo rzadko zmęczenie, złe samopoczucie Badania diagnostyczne niezbyt często zwiększenie masy ciała

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 WarszawaTel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, Strona internetowa:

https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania prowadzącego do hipotonii, pacjenta należy ułożyć na plecach,z uniesionymi nogami.. W zależności od potrzeb można zastosować inne środki wspomagające np.:

dożylne podanie płynów w celu uzupełnienia łożyska naczyniowego; płukanie żołądka z zastosowaniem węgla aktywnego.

Jeśli postępowanie to jest niewystarczające należy w pierwszej kolejności zastosować środkizwiększające objętość krwi krążącej. W razie konieczności należy podać leki wazopresyjne. Należymonitorować czynność nerek i w razie potrzeby podjąć działania podtrzymujące.

Ze względu na wysoki stopień wiązania się doksazosyny z białkami osocza dializa jest nieskuteczna.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna:

Kod ATC: C02CA04 leki stosowane w chorobie nadciśnieniowej, leki adrenolityczne działające obwodowo, antagoniści receptora α-adrenergicznego; G04CA leki stosowane w łagodnym rozroście gruczołu krokowego, antagoniści receptora α-adrenergicznego.

Samoistne nadciśnienie tętnicze

Mechanizm działania doksazosyny polega na selektywnym i kompetycyjnym blokowaniupostsynaptycznych receptorów α1-adrenergicznych. Doksazosyna hamuje efekty presyjneα1-agonisty – fenylefryny oraz skurczowy efekt norepinefryny. Działanie przeciwnadciśnieniowedoksazosyny wynika ze zmniejszenia oporu obwodowego.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym rzut serca ulega niewielkim zmianom.Maksymalne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi następuje pomiędzy 2 i 6 godziną od podania, przyniewielkim przyspieszeniu rytmu serca po przyjęciu pozycji stojącej. Podobnie jak inne leki blokującereceptory α1-adrenergiczne, doksazosyna wywiera większy efekt na ciśnienie tętnicze krwi i rytmserca w pozycji stojącej.

Doksazosyna powoduje korzystne zmiany profilu lipidowego: niewielkie zmniejszenie stężeniacholesterolu całkowitego, frakcji LDL oraz, w niewielkim stopniu zmniejsza wartość stosunkucholesterolu całkowitego do frakcji HDL.

Doksazosyna nie wykazuje niekorzystnych działań metabolicznych i może być stosowanau pacjentów ze współistniejącą cukrzycą lub dną moczanową.Wykazano, że doksazosyna zwiększa wrażliwość tkankową na insulinę u osób, u których jest onazmniejszona.

Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

Doksazosyna podawana pacjentom z objawami łagodnego rozrostu gruczołu krokowego powodujezmniejszenie dolegliwości odczuwanych przez chorego oraz poprawę parametrów przepływu moczu.Działanie to występowało już w ciągu tygodnia od rozpoczęcia leczenia doksazosyną.

Efekt ten wynika z hamowania receptorów α1-adrenergicznych znajdujących się w komórkach zrębui torebki gruczołu krokowego oraz w szyi pęcherza moczowego.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po podaniu doustnym doksazosyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego. Około 2/3podanej dawki jest dostępne biologicznie, co wynika z efektu pierwszego przejścia przez wątrobę.Maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 2 – 3 godzinach od przyjęcia leku. Okrespółtrwania doksazosyny wynosi 22 godziny dlatego zalecane jest stosowanie produktu leczniczegoDoxar 1 mg raz na dobę.

Doksazosyna łączy się z białkami osocza w 98 %.

Po podaniu doustnym stężenie metabolitów doksazosyny w osoczu jest niskie. Najbardziej aktywnymetabolit {1-(4’-amino-6’-hydroksy-7’-metoksy-2-chinazolinylo)-4-(1,4-benzdioksan-2-ylo-karbonylo)-piperazyna} stanowi jedną czternastą część stężenia związku podstawowego co sugeruje,że działanie antyhipertensyjne jest w głównej mierze zależne od doksazosyny.

Doksazosyna jest metabolizowana w wątrobie, tylko mniej niż 5 % ogólnej puli jest wydalana z kałemw formie niezmienionej, podobna ilość również w formie niezmienionej eliminowana jest z moczem.Metabolity wydalane są głównie z kałem.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Nie wykazano niebezpieczeństwa dla ludzi biorąc pod uwagę dane przedkliniczne uzyskanez badań toksyczności ostrej, toksyczności przewlekłej, mutagenezy i rakotwórczości,przeprowadzonych na zwierzętach.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystalicznaLaktoza bezwodna Karboksymetyloskrobia sodowaMagnezu stearynian Sodu laurylosiarczan

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC/Al w tekturowym pudełku.

Doxar, 1 mg, tabletki – 3 blistry po 10 tabletek (30 szt.)

Doxar, 1 mg i 2 mg, tabletki – 1 blister po 10 tabletek 1 mg i 1 blister po 10 tabletek 2 mg (20 szt.)Doxar, 2 mg, tabletki – 3 blistry po 10 tabletek (30 szt.)

Doxar, 4 mg, tabletki – 3 blistry po 10 tabletek (30 szt.) lub 12 blistrów po 10 tabletek (120 szt.)

6.6. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak szczególnych wymagań.